De gebruikelijke route

Als jij, net zoals ik, tot de gebruikelijke groep backpackers behoort, dan weet je dat er een soort van gebruikelijke backpackroute door Azië gaat. Velen beginnen in het ‘Mekka’ van Zuidoost-Azië, namelijk Bangkok. Ook daar begon mijn reis. Ik reisde van Bangkok heel Thailand door, verkende zoveel mogelijk gebieden te voet of per scooter en leerde slapen in nachtbussen.



‘Hé, ik kom ook uit Amsterdam’

Nadat ik Thailand voor enkele weken had ontdekt, verkende ik ook Maleisië, Cambodja, Laos en Indonesië. Het voelde alsof ik in een totaal nieuwe wereld terecht was gekomen. Ik bezocht tempels, at andere gerechten – waarvan ik de naam nog steeds niet kan uitspreken – en liep door prachtige natuurgebieden. Helaas knaagde er wel iets aan mij, namelijk dat ik voor mijn gevoel nog niet helemaal op kon gaan in het ultieme reisgevoel. Overal waren namelijk Nederlanders. ‘Hé, kom jij ook uit Amsterdam? Ken je die en die ook?’ was soms een van de eerste openingszinnen als ik mensen leerde kennen in een nieuw hostel. Ik besloot daarom al snel naar wat meer afgelegen gebieden te reizen om het échte Azië te leren kennen.



Filippijnen

Na enkele maanden de ‘gebruikelijke’ route te hebben gereisd besloot ik mij te verdiepen in de Filippijnen. De foto’s op internet zagen er veelbelovend uit, echter kon ik niet van andere backpackers veel informatie krijgen, omdat zij daar nooit waren geweest. Al snel kwam ik erachter dat het minder vanzelfsprekend zou zijn om door de Filippijnen te reizen als door bijvoorbeeld Thailand. Grofweg omdat de Filippijnen uit duizenden eilanden bestaat. Mocht je naar een andere bestemming willen gaan, zul je de boot moeten pakken óf het vliegtuig.



Chocolate Hills

Doordat mijn budget minder werd moest ik keuzes maken naar welke eilanden van de Filippijnen ik wilde gaan. Ik arriveerde in Manila, maar besloot al heel snel dat deze stad niets voor mij was. Té druk. Ik boekte een vliegticket naar Cebu en pakte daar een boot naar het eiland Bohol. Bohol is een klein eilandje met prachtige stranden. Het leuke aan Bohol vond ik dat het een stuk rustiger was qua toerisme én dat het gave natuurgebieden heeft. Ik huurde een scooter en ging er een paar dagen op uit om onder andere de Chocolate Hills te verkennen. Na een weekje op Bohol op verkenning te zijn geweest, ben ik teruggegaan naar Cebu, om vanaf daar (weer) het vliegtuig te pakken. Dit keer naar het eiland Palawan.



Magisch Palawan

De landing op het vliegveld van Palawan – Puerto Princesa – begon al spectaculair. Het is zeer klein, als ik het mij goed herinner was er ook zelfs maar één landingsbaan. Die overigens niet al te uitgestrekt was. Tijdens de daling zag je al vele onbewoonde eilanden, de blauwe oceaan en vele stranden. Ik kon niet wachten om mijn bestemming te bereiken. Daar was ik nog een 6-urige busrit vandaan. Geen luxe nachtbus, maar een oud mini busje. De achterbank zat los, er zaten gaten in vloer en de chauffeur reed als een wegpiraat. Een autoverzekering had dit busje vast niet. Ik had zelfs mijn twijfels of de bestuurder een rijbewijs zou hebben. Maar goed, 6 uur later stapte ik (half) levend uit het busje en bereikte mijn eindbestemming; El Nido.



El Nido

El Nido is een klein plaatsje aan het stand in het noorden van Palawan. Met slechts enkele hostels is het nog zeker geen bekend backpackersoord. Het was dan ook het eerste verblijf waar ik geen Nederlanders ben tegengekomen. Heerlijk! Vanaf El Nido kon een kapitein van een boot 2 andere backpackers en mijzelf afzetten op een onbewoond eiland. We hadden met zijn 3-en een tent gehuurd zodat we konden overnachten op een onbewoond eiland. De zonsopgang en -ondergang had ik nog nooit zo mooi gezien.



Verleg je grenzen

Dus voor alle geïnteresseerden in de Filippijnen, of in reizen door Azië in het algemeen; ik raad je ten zeerste aan om ook de onbekendere bestemmingen een kans te geven. Juist door naar afgelegen bestemmingen te gaan, kom je op de mooiste plekken uit. Ik ga ooit een keer terug naar de Filippijnen. Terug naar de onbewoonde eilanden, waar je de zon op een magische manier in de zee kan zien ondergaan.