Ringo en het Stadhuys

De busrit duurde ongeveer 5 uur en ging dwars door de jungle dat langzaam in palmolieplantages aan het veranderen is. Toch zaten er mooie beelden bij. Onderweg merkte wij al dat het een stuk warmer is geworden. De zon schijnt hier dan ook flink. Toen wij aankwamen op het buscentrum van Malakka kwamen wij echt in een hele andere wereld en werden door Hakim en alleman aangestaard. Een Engelsman die ook bij ons in de bus zat vroeg waar wij naar toe gingen. Hij gaf Engelse les in China en moest nog een slaapplaats zoeken. Wij hadden deze al geregeld via internet. Ook deze man was erg behulpzaam en koos er voor om ons te helpen zoeken naar onze slaapplaats. Met de bus gingen wij naar het centrum en moesten uitstappen bij het Stadhuys dat door de Nederlanders tijdens de gouden jaren is gebouwd. Een aparte gebeurtenis vind ik zelf. Ons Hostel was echter erg moeilijk te vinden. Wij moesten het aan meerdere mensen vragen en het zweet gutste van onze hoofden. Monique had geregeld dat één van haar tassen werd gedragen door de Engelsman. Toen wij het voor de zoveelste keer gevraagd hadden waar Ringo’s Hostel was zijden de aangesproken mensen dat het drie km lopen was. Een flinke tegenvaller dus, maar gelukkig wilden ook deze mensen ons wel met de auto brengen. Toen wij waren weg gereden ging de dame van het stel maar even bellen met het hostel. Wat bleek; het hostel was precies op de plek waar wij waren in de auto waren gestapt.

Nu zitten wij lekker in het hostel en gaan zo een hapje eten. De eigenaar heet trouwens Ringo en is ook heel aardig, Een gegeven dat wij al hadden gelezen op internet bij de beoordelingen van het hostel. Wat moeten wij tegenwoordig zonder internet. Ringo kon ook een zinnetje Nederlands en kende Hans Teeuwen. Ook vindt hij Armin van Buuren erg goed. Waarop ik hem verteld heb dat hij eigenlijk helemaal niet zo goed is, net zoals Tiesto. Bedroeft liep hij toen weg. Hij vertelde trouwens ook dat het morgen het einde is van het Chinees Nieuwjaar en dat het morgen één groot feest is. Dus ‘Happy New Year’ en tot snel.

Na een goede nachtrust gepakt te hebben, zijn wij pas laat in de ochtend wakker geworden. Vandaag hadden wij besloten wij om deze historische stad te gaan bekijken. Buiten was het bloedheet, wat wel even wennen was! Wij waren dan ook blij dat we bij de zalmroze geschilderde gebouwen aankwamen. Dit betekende namelijk dat we in het oud Hollandse gedeelte van de stad waren aangekomen en juist dit deel wilden wij bezoeken om zijn oude historie uit de 16^e eeuw.

Een stukje verder lopen kwamen wij aan op het Dutch Square waar het oude Stadhuys staat en de Christ Church. Wij hadden wel een beetje trek gekregen inmiddels en besloten een plekje te zoeken om te eten in de Jonkerstreet ( hoe toepasselijk)! Hier een rijstmenu op de kop getikt met groene bladeren en geroosterd varkensvlees, wat op zich best lekker was. Nadat wij onze magen hadden gevuld zijn wij weer terug gegaan naar het Stadhuys. In het Stadhuys is nu een  museum gevestigd dat de historie van de stad Melakka verteld.




De geschiedenis van Malakka

Even in het kort: Heel vroeger hebben de Portugezen dit deel van Maleisie veroverd van de originele inwoners. Melakka werd een groot gebied wat betreft het handelen via de Scheepvaart. De schepen kwamen hier onderweg langs op weg naar de handelsplek Batavia ( wat tegenwoordig Jakarta is).  In 1641 veroverden de Hollanders Melakka en 156 jaar later moesten zij plaats maken voor de Engelsen. Het museum in het Stadhuys ( het oudste gebouw dat is overgebleven van de Hollandse periode) verteld al deze historie doormiddel van het tonen van Schilderijen, oude wapens zoals kanonnen, zwaarden enz. Erg interessant allemaal om te zien en te lezen.

Tot 1957 was dit deel van Zuidoost-Azie in bezit van de Engelsen. Zij besloten in 1930 dat alle uit de Hollandse tijd stammende gebouwen zalmroze geschilderd moesten worden. Wat wij natuurlijk een gemakkelijk herkenningspunt vonden. Wij hebben ons dan ook de hele dag vermaakt met het bezichtigen van al deze historie, zo ook de heuvel St. Paul’s Hill. Op deze heuvel staan resten van de Portugese oude kerk. Erg interessant om te zien ook want hier staan ook nog allemaal oude Nederlandse graven met opschriften in het oud Hollandse geschrift. Erg grappig om te zien hoe ze in die tijd schreven, zoon schreven zij neer als soohn en nog meer van dit soort dingen.

Dit was een leuk uitstapje, en de opgedane kennis slaan wij op in ons geschiedeniskoffertje. Na dit alles zijn wij ons lekker gaan opfrissen in ons gezellige hostel met erg vriendelijke mensen allemaal. Dit was de laatste dag van het chinese Nieuwjaar en op het plein in het centrum van China town was dan ook nog 1 groot feest aan de gang waar wij nog even zijn gaan kijken. Na een uur in de drukte te hebben gestaan besloten wij lekker een hapje te eten na even te hebben gelopen hadden wij een lekker BKtje gescoord. Met Thijs gelijk de afspraak gemaakt dat hij in elk land 1 keer hier mag eten, hij was zo blij als een kleine jongen J!

We hebben nog een nacht extra geboekt in het hostel wat ons wel bevalt. En na vandaag weer de hele dag onderweg te zijn geweest om een relaxt dagje op het eiland Paular Basar te houden hebben wij besloten hier nog 1 dag aan vast te plakken om uit te rusten voor wij weer verder gaan reizen. Paular Basar was een heerlijk eilandje met witte stranden, palmbomen en heerlijk water ( wat overigens niet erg helder was). Hier hebben wij een paar uurtjes vertoefd en gewandeld en zijn toen weer terug met de boot naar vaste land gegaan. Wij komen vast nog meer van deze mooie relaxt plekjes tegen en houden jullie op de hoogte!

Wij hebben eerst een aantal dagen in Melakka vertoefd. De plaats beviel erg goed net zoals het hostel (Ringo’s Foyer). De eigenaar Howard, die wij steeds Ringo noemde, was erg gastvrij en vriendelijk. We hebben erg gelachen met Howard. Zo heeft hij een Nederlandse vriend die hem wat Nederlands heeft bijgeleerd. Jawel, niet het beschaafde Nederlands natuurlijk, maar woorden zoals klootzak en neuken in de keuken. Ook vond hij Hans Teeuwen erg grappig en liet ons dan ook een filmpje van hem zien, erg grappig! Ringo gaf ons de benodigde informatie over Malakka. Ook wist hij erg veel over de rest van Maleisië, waardoor wij de aankomende weken konden plannen. Dit was erg fijn! Wij zijn er namelijk achter gekomen dat wij de enige reizigers zijn die het zonder de BIJBEL (Lonley Planet) doen! Toch hebben wij nu een mooie route kunnen uitstippelen. Wij gaan namelijk vanuit Malakka met de bus naar Kuala Lumpur. Hier verblijven wij twee dagen om de stad te kunnen zien. Vanuit Kuala Lumpur nemen wij weer de bus naar Pinang. Een schiereiland voor de westkust van Maleisië. Hier nemen wij de boot naar Langkawi. Dit is een eiland waar best het één en ander te doen is. Ook een belangrijk detail is dat alcohol, sigaretten en electra belastingvrij zijn. Na Langkawi keren wij terug naar Pinang. Hier nemen wij het vliegtuig naar Borneo waar wij 11 dagen zullen verblijven. Na Borneo gaan wij naar Thailand en houdt onze voorlopige planning op.

Na de dagen in Malakka zijn wij met de bus vertrokken naar Kuala Lumpur. Het hostel waar wij waren was zeker niet één van de schoonste plekken om te verblijven. Wel vielen wij met onze neus in de boter want op vrijdagavond is er een gratis diner voor de gasten. Een beetje spicy, maar gratis en dat is altijd goed. Jawel, waar gratis is, zijn ook Nederlanders! Zo zaten we ineens met 5 andere Nederlanders lekker te eten en te praten. Weer wat tips opgevangen en verhalen uitgewisseld, erg leuk! Iets minder leuk is dat ik (Monique) vandaag nogal last heb van mijn buik. Waarschijnlijk was het straatstalletje, waar Ringo ons gister naar toe had gestuurd, toch geen goed idee. Dan denk ik maar weer aan de woorden van mijn vader “ het gaat met slapen wel weer over”. De dag na ons gratis diner hebben wij weer het één en ander gedaan. Eerst hebben wij al onze overbodige spullen en uitgelezen boeken weer naar huis gestuurd. Dit is een pakketje geworden van bijna 8 kilo. Wij kunnen vertellen dat het sjouwen met twee tassen nog steeds wel zwaar is, maar heel wat minder zwaar als voorheen. Écht heel lekker zo! Hierna zijn wij het Financiele centrum van Kuala Lumpur gaan bezoeken met als hoogtepunt de welbekende Twintowers. Dit was echt een indrukwekkend mooi gebouw. Wanneer je buiten stond en omhoog keek werd je er duizelig van. Ook van binnen ziet het er gelikt uit met een enorme Shoppingmall met alle dure winkels zoals Prada, Armani en Chanel. Buiten het gebouw was er een klein recreatiepark aangelegd, waar je kan bijkomen als de drukte in de grote Shoppingmall teveel wordt (net een mierennest). Na de laatste nacht in ons smerige hostel zijn wij in de ochtend deze stad ontvlucht. Een 6 uur durende bustocht langs de Cameron Highlands zijn wij aangekomen in Pinang. Op advies van andere reizigers zijn wij naar de Bananalodge gegaan waar wij konden slapen, eten en tickets boeken voor de boot naar Langkawi. Hier hadden wij weer voor het eerst sinds Malakka internet. Nadat wij lekker hadden gegeten en de computer hadden aangezet hing de moeder van Monique al aan de telefoon. Hier hebben wij ook het nieuws uit Nederland weer kunnen volgen. Zo heb ik Ajax – Feyenoord live kunnen luisteren op de internetradio. De volgende dag zijn wij er weer heel vroeg (06:45) uitgegaan om de boot naar Lankawi te kunnen nemen. Langkawi is ons voorlopige paradijs, waar wij een kleine twee weken zullen verblijven.