Follow us:
Twitter van Reizendoejezo Facebook van Reizendoejezo Instagram van Reizendoejezo Nieuwsbrief van Reizendoejezo

Reisverhaal - Kleurrijk China

 

De grens tussen Laos en China is een wereld van verschil. Het ongeorganiseerde rommeltje in Laos maakt plaats voor mooi gekleurde huisjes en verzorgde perkjes in China. Eenmaal aangekomen in Mengla, werden we zonder een kleine pauze direct verwezen naar een ander busje die ons naar Jinghong zou brengen. De rit naar Jonghong duurde eeuwig, door de bergen en sjezend door de bochten!




http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/54/Chengdu-pandas-d10.jpg/800px-Chengdu-pandas-d10.jpg
Foto D. Hoogkamer







Op bezoek in China

Om 19.00 uur Chinese tijd kwamen we aan in de plaats Jinghong, wat een enorme stad bleek te zijn. Direct werden we door chinezen in hun eigen taal gevraagd of we bij hun wilden slapen. We besloten met een vrouwtje mee te lopen en naar de kamer te kijken. Zij bleek helemaal geen hotel te hebben maar wou ons hun woonkamer aanbieden. Dit hebben we vriendelijk afgewezen omdat we na zo'n lange reis wel behoefte hadden aan wat meer luxe. Wij, als enige toeristen in de omgeving waren al een attractie op zich. Gelukkig wilde iedereen ons helpen en kwamen er nieuwsgierige chinezen over ons schouder kijken wanneer we de lonely planet open sloegen. Uiteindelijk kwamen we terecht in een mooie grote kamer in het College hotel, waar voornamelijk Chinese studenten verblijven. Na wat opfrissen op zoek gegaan naar een restaurantje. Dat was iets lastiger dan gedacht. Uiteindelijk ergens gaan zitten waar een plaatje van een pizza in de etalage stond. s'Nachts kreeg Gert last van de pizza. De arme ziel is de hele nacht op en neer naar de wc gelopen.


Die avond zouden we met de sleeping bus vertrekken naar Kunming, een reis van 16 uur. Rond 17.00 uur voelde Gert zich nog steeds niet optimaal waarop Marij in haar eentje in een taxi stapte richting het busstation met het volgende briefje in t chinees: mijn vriend is ziek, kunnen we de busreis verzetten naar morgenavond. Gelukkig was t geen probleem. Vervolgens is Marij een goed hotel met eigen badkamer gaan zoeken. (overnachtingen zijn hier heel erg duur!)
Achteraf geen goeie keuze want de toilet bleek een gat in de grond! Die nacht warden we tegelijk wakker. Gert met maagkramp en Marij aan de schijterij. Af en aan liepen we om en om naar de wc. Gelukkig voor Gert verdween de kramp na een paar uurtjes en kon hij slapen. Helaas voor Marij, die tot 5.60 uur wakker heeft gelegen en haar tijd heeft besteed, hurkend boven het gat in de grond.
Vanwege een koude douche en de oncomfortabele wc moest er gezocht worden naar een ander hotel. Ook moesten de bustickets opnieuw geannuleerd worden. Nu was t Gert zijn beurt. Na twee uurtjes kwam hij terug met een grote boodschappentas vol gezonde dingen en had hij een chique hotel geregeld; de schat! Duur maar met een heerlijk toilet. De volgende ochtend ging alles weer een stuk beter en hebben we die avond eindelijk de slaapbus genomen naar Kunming. De luxe die Gert dacht te krijgen viel een beetje tegen. Een normale bus met drie rijen bedden, 2 hoog. De bedden waren voor Marij net goed, voor Gert net te klein. Vroeg in de morgen kwamen we aan in Kunming, waar t superkoud was! Direct een kamer geboekt in een youth hostel, duur maar de goedkoopste in de stad.

In Kunming een stadswandeking gemaakt; wat een enorme stad; groot, druk, en hoog! Onderweg stopten we even om op de kaart te kijken waar we waren, gelijk allemaal oude Chinese mannetjes om ons heen. Een man (look a like van Mr Myaki) met een grote lange baard, gebaarde dat hij met ons op de foto wilde. Zogezegd zo gedaan. We vervolgde onze weg naar het Green Lake park. Hier zitten allemaal groepjes chinezen die samen muziek maken, zingen of aan tai chi doen. Ook hier voelden we de ogen in onze rug. Onderweg zijn we verschillende chinezen tegengekomen die ons overal naartoe brachten. Ze zijn hier allemaal zo vriendelijk en behulpzaam! Uit nieuwsgierigheid liepen we richting een ingang van iets waarvan we niet wisten wat het was. Nadat we entree betaald hadden en 100 meter verder waren kwamen we erachter dat we in de Kunming Zoo waren beland. Allemaal erg armmoedig en kleine kooitjes. Toen herinnerde Gert zich opeens dat hij zoiets in de LP had gelezen over een Zoo wat behoorlijk achterstallig werd onderhouden. 5 minuten stonden we weer buiten. De laatste avond zijn we in Kunming naar het vegetarische restaurant gegaan. Iets wat Marij perse wilde. Dit heeft ze geweten. Die gekke chinezen bedoelen met vegetarisch; vega pork leg, vega chicken wings of een vega turtle head! Alsof we daar op zaten te wachten. Uiteindelijk hebben we ons vol gegeten met maïs, bamboescheuten en rijst! Onze eerste plan was om met de trein naar Beijing te reizen, een rit van 38 uur. Omdat dit ons werd afgeraden besloten we te informeren naar een goedkoop vliegticket.De volgende dag zijn we voor 120 euro pp naar Beijing gevlogen. In 3 uurtjes waren we er, wat een luxe!

In Beijing was t 10 graden! Stonden we daar in the middle of nowhere! Gelukkig stapte een meisje van haar fiets om ons te helpen, belde t youth hostel, regelde een taxi en regelde een goede prijs. Hier zijn de hotels dus echt niet te betalen waarop we besloten (wel na lang twijfelen) in een dorm te slapen. Een kamer met nog 6 anderen en een gezamenlijke badkamer! Een nachtje zeiden we. Uiteindelijk samen in een bed gekropen en heerlijk geslapen! Die morgen leerde we David kennen, uit Canada. Hij ging samen met Brooke een tocht maken over de Chinese muur. Omdat hij ons mee vroeg besloten we mee te gaan. Er zijn 5 plaatsen waar je de muur kunt bezoeken. Natuurlijk gekozen voor de minst toeristische. Hier gaan geen tourtjes naartoe dus op eigen houtje moesten we met de metro, locale bus en minivan om het vertrekpunt te bereiken. Vanaf Jinshanling hebben we een 10 km lange wandeling gemaakt over muur. Omdat we een lastige route namen hadden we het geluk dat we de enige toeristen waren. Onderweg werden we vergezeld door 4 vrouwen uit Mongolië die vooral Marij echt omhoog hebben geholpen! (het was namelijk best zwaar!) Het uitzicht was geweldig; stil, mooi, winderig en alweer indrukwekkend. De hele dag hadden we een blauwe lucht en volop zon. Omdat we laat begonnen kwamen we ook laat aan. Het gevolg was dat we de enigen waren toen we eindelijk aankwamen. Gelukkig konden we nog wel een taxi pakken voor een te hoge prijs. Om 22.00 uur kwamen we uitgeput en uitgehongerd aan bij ons hostel. Daar hebben we in een klein chinees restaurantje heerlijk chinees gegeten. Hier bestel je verschillende gerechten wat je vervolgens met iedereen deelt.

De volgende dag besloten we t rustig aan te doen. Beetje geshopt, gewandeld en s'avonds met David naar een acrobatenshow geweest.

Dag 3 van Beijing zijn we naar de Forbidden City geweest. Dit was het oude keizerrijk van twee keizers, Ming en Qing. In 500 jaar was dit verboden terrein voor iedereen behalve de keizers en zijn dienaren. Erg spectaculair, maar omdat wij er in het weekend waren stonden we tussen de groepen Chinese toeristen met gekleurde petjes en vlaggetjes. Daarnaast worden de mooiste gebouwen gerestaureerd voor de Olympische Spelen in 2008. Na 3 uur hadden we het dan ook wel gezien en zijn we naar de Silk Street gegaan. Het shoppingparadijs in Beijing. Super goedkoop maar ze beginnen 5x hoger dan je zou moeten betalen. Gelukkig was Gert goed in het afdingen en gingen we met twee volle tassen naar huis.

De volgende dag samen met David vertrokken met de nachttrein naar Xian om het terracotta leger te bezoeken. Bij aankomst direct voor diezelfde avond een treinreis geboekt naar Chengdu. De terracottaleger is een van de laatste archeologische vondsten van de 20e eeuw. In 1974 ontdekte een groepje boeren, terwijl ze een put aan het graven waren, een terracottasoldaat. Met de opgravingen kwamen duizenden soldaten en paarden aan het licht, allemaal levensecht. Een heel leger dat de keizer vergezelde in zijn onsterfelijkheid. Aan het einde van de middag kwamen we een paar andere backpackers tegen die werden rondgeleid door twee Chinese studenten. Samen met hun hebben we die middag door Xian gewandeld en locale specialiteiten geproefd.

Na een 18 uur durende treinrit kwamen we aan in Chengdu. Hier konden we, na 4 nachten dorm, gelukkig wel een eigen kamer krijgen, zonder badkamer, maar t is een vooruitgang.Eerste dag met zijn 3en de stad verkend, het grootste standbeeld van Mao bezocht (de man die China tot een communistisch land heeft gemaakt) en in een lokaal restaurantje gegeten. Wat betekend dat je hard moet werken om te krijgen wat je wilt eten. Chengdu staat bekend om zijn Panda Breeding Centre waar we dus ook naartoe zijn geweest. De panda's kun je van heel dichtbij zien, lief, zwart-wit en eten bamboe. Daar hebben we ongeveer 100 foto's van gemaakt. s'Middags met David en Eve (meisje uit Ierland) naar het People's Park geweest. Lijkt erg op het Green Park maar dan groter. Zo hebben Eve, David en Gert op verzoek wat engelse liedjes gezongen, heeft Marij met een groep mee gedanst en hebben we thee gedronken. (in China drinken ze geen bier maar thee, wat dus ook gewoon duurder is!). Daarna gepoolt, salsa gedanst, gegeten en tot s???avonds laat bier gedronken. Nadat we afscheid hadden genomen van David en Eve en weer een doos op de post hebben gedaan zijn we met zn 2en op de trein gestapt naar Panzhihau. Daar aangekomen duurde t ff voordat we een bus konden pakken naar Lijang.

Het oude deel van Lijiang bestaat uit hobbelige straten, glasheldere stroompjes, witgeverfde huizen met grijze, sierlijke daken. Dit stadje is in 1996 verwoest door een aardbeving. Vervolgens hebben de bewoners het met zn allen opgeknapt en staat deze stad sinds 1997 op de UNESCO-lijst van Wereld Erfgoederen. Het is er dan ook erg schoon, mooi en gezellig. Wij verbleven in een guesthouse dat gerund wordt door een chinese familie. Onze kamer heeft twee houten uitklapdeurtjes en kijkt uit op een gezellig terrasje. De eerste twee dagen hebben we gewandeld door de straatjes, kappertje gepakt en Marij d'r broek in laten korten op de markt(voor 50 cent!!). Er zijn weinig westerse toeristen maar t stikt er daarentegen van de chinezen toeristen! Gelukkig zijn er genoeg zijstraatjes waar de busladingen toeristen niet komen en waar je inwoners hun groenten en kleding ziet wassen in de kanaaltjes. Na een tip van een Nederlands stel zijn we de volgende dag naar Baisha gegaan, een klein dorpje vlakbij Lijiang. Daar woont de beroemde medicijndokter Mr Ho. Deze 83 jarige dokter heeft onder andere  mensen genezen van leukemie, heeft klanten over de hele wereld, krijgt honderden brieven per week, verstuurd 5 pakketten met geneeskrachtige kruiden per dag en geeft arme mensen een gratis behandeling. Een bezoekje waard dus. Helaas hebben we hem niet echt kunnen spreken omdat hij bezig was met een consult. Echter heeft zijn zoon ons uitgebreid verteld over zijn vaders praktijk.

Na Dr. Ho kwamen we op de weg terug een oud vrouwtje tegen die ons voor de foto in traditionele NAXI kleding wilde hijsen. (De Naxi is een minority bevolking in Lijiang)Normaal gesproken slaan we dit vriendelijk af maar vanwege het lieve vrouwtje en de goedkope prijs besloten we het toch te doen. Ze nam ons mee naar haar huis met een ontzettende mooie tuin. We kregen thee en nootjes terwijl zij ondertussen de kleding tevoorschijn haalde. Gert met een jurk aan, t vrouwtje met een snotterneus en wat hebben we gelachen! Dit hadden we niet willen missen.

De terugweg werden we genaaid door de chauffeur van een minivan die ons voor teveel geld 2 km voor het centrum dropte! Marij had besloten dat dit ons niet nog een keer zou overkomen. Eenmaal terug in Lijiang kwamen we een heel oud schattig vrouwtje tegen die gelukskruidenzakjes verkocht. Die hebben we ff heel erg blij gemaakt door er 12 te kopen! s'Avonds heerlijk chinees gegeten (als vegetariër heb je het hier nog niet zo slecht!) en vroeg naar bed omdat we de volgende dag op moesten voor een busreis richting de bergen. Daar hebben we de Tiger Leeping Gorge gelopen. (er heeft hier schijnbaar ooit een tijger gelopen..)

Het eerste deel van de eerste dag was het heet, scheen de zon op je kanus (pap, schrijf je dat zo?)en kwam Marij er nu echt achter dat ze nada noppes conditie heeft. Halverwege dus ook op de muilezel gesprongen (een kruising tussen een paard en een ezel)Daar begon onze "horse"trekking. Omdat er slechts 2 muilezels waren en we met zijn drieën waren (Steph uit Canada) besloot Gert nog een stukje te lopen. Het was doodeng op dat "paard"! Kleine paadjes hoog in de bergen, steile stukken omhoog en omlaag en schijnbaar vinden die beesten het ook nog s fijner om langs de richel van de afgrond te lopen! Als ze moeten plassen doen ze dat keihard, op hun staart, die vervolgens zeiknat weer tegen je been swiebert! Na de lunch zat Gert ondertussen ook op een "paard", die wat minder gehoorzaam was. Ging rechts waar wij links gingen en liep niet door. Vervolg: vertraging! Aan het einde van onze tocht op t "paard" kwamen we op DE fotospot. Wat een uitzicht. Daar hebben we prachtige foto???s gemaakt... Vanwege de vertraging kwamen we gelukkig nog net voor het donker aan bij het guesthouse. Midden in bergen en besneeuwde bergtoppen! Wouw! De volgende dag vervolgden we onze tocht met z'n 6-en. Een mooie en makkelijke wandel. Het begin van de lente dus de bloemetjes komen uit, het is groen, berggeitjes zijn op pad, de watervalletjes zijn ietwat droog, lekker weer en de mensen zijn aan het werk op het land. Hier voelen we ons thuis! s'Middags aangekomen bij het volgende guesthouse. Daar de tijd doorgebracht met bier drinken (Marij aan de thee), eten, kaarten en al lachend ervaringen uitgewisseld over de chinese wc's! (dat kostte wel een uurtje of 4..) Die nacht niet geslapen vanwege een heuvel in het matras en de irritante vliegen.Rond 10.30 zijn Steph en wij door een minibusje teruggebracht naar het startpunt. Dat was slechts 10 km dus we waren er zo.

De weg terug naar Lijiang zaten we in een local bus met een grote dikke vrouw achter het stuur. Super vriendelijk en veilig maar zo traag als dikke stront!
De dag erop hebben we met zn 2en de bus gepakt naar Dali, alweer een pitoresk stadje met een stadsmuur. Een tegenvaller; het regende heel erg hard! En dan is zo'n stadje iets minder aangenaam. Hier zijn ze dus niet gewend aan de regen want onderweg kwamen we verschillende gecrashte bussen tegen en waren we dus opgelucht toen we Dali veilig en wel hadden bereikt. Om de tijd door te komen heeft Marij de was gedaan. Er was wel een wasmachine maar uit het jaar nul. Dat ding moest zowat met de hand aangedraaid worden, alleen koud water en de centrifuge deed t pas als je er tegenaan duwde! De tweede dag regende het nog harder maar zijn we toch met twee franse meiden naar een dorpje verderop gegaan. We wilden perse met de lokale bus dus voordat we eindelijk aankwamen waren we 3 uur verder. Zo dapper als we waren in de plensbui over de markt gelopen, stiekeme foto's gemaakt en in doodlopende straatjes terecht gekomen. s'Avonds hebben we met een grote groep (incl. de jongens uit Engeland)gegeten waarna we helaas van iedereen afscheid moesten nemen omdat we de nachttrein moesten halen naar Kunming. Het was de nacht voor chinees liberty holiday dus t zat bomvol met chinezen die hun familie gingen opzoeken.

Om 7.00 uur in de morgen kwamen we aan in Kunming, waar iedereen al in de weer was vanwege hun vrije dag. We namen een kamer in het CITY café waar ze illegaal kamers verhuren. Dat zag je er dan ook vanaf; onze kamer zag eruit alsog er net een feestje was gegeven en we moesten de badkamer delen met de andere kamers. De douchekop hing boven de wc (weer een gat in de grond) waardoor je je na het douchen nog steeds niet echt schoon voelde. Die dag hebben we rondgelopen door de drukte (te vergelijken met Adam op Koninginnedag) en mensen gekeken. De zon is hier aangebroken en het is superwarm! De volgende dag hebben we het ergste meegemaakt wat ons kan overkomen. De memorykaart van onze camera was vol dus er moest weer een cd gebrand worden. Naast ons guesthouse zat een copyshop. Helaas was t meisje in die shop niet zo handig met computers. Wat ze gedaan heeft weten we niet; wat we wel weten is dat ze onze foto's van 400 foto's reduceerde naar 10 foto's en die maal 10! Om t even kort en krachtig te zeggen: Weg 390 foto's! Na een huilbui met dikke tranen, hoop gevloek en stress verder hebben we er ons bij neergelegd en zijn we op zoek gegaan naar een nieuwe memorykaart. Na Gert's afdingpraktijken in Beijing was het tijd voor Marij d'r kunde. Met een lieve lach en onschuldige oogjes vroeg Marij aan de 'mannelijke' manager van de winkel om discount. En met succes!

s'Avonds al onze nieuwe vrienden gemaild met de vraag of zij hun foto's wilden mailen, familie gesproken en pizza gegeten om de pijn te verzachten. De laatste twee dagen hebben we zoveel foto's gemaakt als we konden en hebben we de benen uit het lijf gelopen op zoek naar mooie kiekjes. Nu zijn we aan het einde van onze reis in China. Ongelofelijk! De chinezen zijn vies, spugen overal waar ze maar kunnen, dringen voor, kinderen plassen midden in een shoppingmall, ze smakken, zijn super nieuwsgierig en de openbare toiletten hebben geen deuren zodat iedereen je kan zien zitten (als toerist ben je een waar wereldwonder; gelukkig maken ze van je witte blote billen nog net geen foto!) Ze maken stiekem foto???s of zetten je op de film. Overal waar we komen worden we aangestaard en nagekeken. Daar genieten we van, we lachen terug of zeggen hallo, waar ze van schrikken.

Maar China heeft nog veel meer mooie kanten. In de parken zie je groepen mensen, jong en oud, met elkaar dansen, zingen, spelletjes spelen en muziek maken. Ze zien er gelukkig uit en genieten van hun eerste jaren of hun oude dag. Zodra je met je lonely planet openstaat komt iedereen over je schouder kijken, willen je helpen en brengen je overal naartoe. Ze spreken hier geen woord Engels maar dat is vaak totaal geen probleem. Het eten is hier heerlijk en je kunt van alles op de hoek van de straat krijgen.
China is een land met veel tegenstellingen en diversiteit. Op het platteland gebruiken ze een yak (buffel)om het land te ploegen en hebben ze van de tractor nog niet gehoord. Daarentegen rijdt de politie in de grote steden in futuristische autootjes! Je hebt er sneeuwtoppen, mooie natuur, rijstvelden, grote steden, minority dorpjes, woestijn en een hoop moois waar we nog nooit van gehoord hebben. China is fantastisch en we zouden het iedereen aanraden. Wij gaan zeker nog eens terug!



Meer informatie over China:
China - Start
Dieren spotten & NP
Reisverhalen - Azië




Eigen reisverhaal schrijven

Heb je altijd al een eigen reisverhaal willen schrijven? Dat kan natuurlijk op papier in een eigen dagboek. Ook is het mogelijk om jou avonturen online bij te houden doormiddel van een eigen reislog. Als je een leuk reisverhaal geschreven hebt dan is de mogelijkheid aanwezig om je verhaal op deze website te plaatsen. Mail ons daarom direct en lees wat de mogelijkheden zijn.





Heb je ook een reisverhaal geschreven? Publiceer het hier!




 

  

 

 

Top 10 hoogtepunten



Lees hier alles over hoogtepunten en bezienswaardigheden:

Hoogtepunten zoeken 
Europa
Azië
Afrika
Noord-Amerika
Midden-Amerika
Zuid-Amerika

Alles over Azië

Rondreizen naar Azië

 

Ga op zoek naar informatie over landen, dieren spottenbeste reistijden, reisverhalenrondreizen of leuke vakanties naar 
landen binnen Azië:


Landen van Europa
Landen
  Dieren spotten in Europa
Dieren
  Beste reistijd van Europa
Reistijd
         
Verhalen van Europa
Verhaal
  Rondreizen door Europa
Reizen
  Zoek en boek reizen en vakanties
Zoeken 
Eigen reisverhaal


Heb je ook een reisverhaal geschreven?

Publiceer het hier!

  

Reisartikelen zoeken

Reisartikelen zoeken

Vergelijk alle soorten artikelen op het gebied van reizen en kamperen: 


Reisgids Reismagazines 
Slaapzak Kamperen 
Kookgerij Veilig op reis 
Outdoor Tassen 
Electronica Snorkelset 
Oranje muts Wintersport 

.